Dinsdag 25 augustus 2009

The Ring of Dingle.

48 km boeiende geschiedenis

----------------------------------

Vandaag rijden we de relatief korte “Ring of Dingle” af, grosso modo 48 km en heel veel bezienswaardigheden. Nadien gaat de rit dan naar Killarney zo’n 70 km verderop.

Het eerste bezoek op de Ring is Colaiste Ide/Burnham House, waar een aantal ogham stones staan. Deze stenen hebben inscripties welke wijzen op het gebruik van schrift in het vroege Ierland.
Meer op deze website.
Het volgende is Rahinnane Castle, bewoond door de Knight of Kerry tot ten tijde van Cromwell. Het kasteel nu is een vervallen ruïne.
Dunbeg fort is een ring-fort zoals er zoveel te vinden zijn in Ierland.

Ogham stones op de oprit van Colaiste Ide.

De inscripties wijzen op geschreven tekst. 

-----------------------------------------------

De ruïne van Rahinnane Castle

--------------------------------------

Een pub, volledig in gestapelde stenen.

Het regent niet binnen.

----------------------------------------

Op weg naar het ringfort van Dunbeg.

------------------------------------------

Dunbeg ringfort

------------------------------

Nog een gedeelte van het ringfort

----------------------------------

Aan de overkant van de straat staan een aantal “beehive huts”, hutten in steen in de vorm van een “beehive”, een bijenkorf. Zeer vreemd.

Volgende stops zijn “The Riasc Monastic Settlement”, een nederzetting met “beehive huts” en de “Gallarus Oratory”, een kerk volledig in steen, óók het dak.

Stenen hutten in de vorm van een bijenkorf.

De stenen zij zó gestapeld dat het niet binnen regent

--------------------------------

Hier is er ene, een "beehive hut"

-----------------------------------------

De nauwe weggetjes op de ring van Dingle.

Soms een probleem om te kruisen.

--------------------------------------

De ruige kust van Ierland is ook in

Dingle sterk aanwezig.

---------------------------------

Met de kustlijn van Dingle op de achtergrond

-------------------------------------

The Riasc Monastic Settlement

-------------------------------------

Een zg. "standing stone".

Meestal hebben die ook inscripties

---------------------------------------

De Gallarus Oratory, een kerk volledig in steen.

7e of 8e eeuw, dus niet zo oud als de rest.

-----------------------------------------------

Mevrouw Liston van de B&B had ons gisteren een tip gegeven over een nieuw ontdekt ringfort die te vinden zou zijn “on the slopes of mount Brandon”. Niet moeilijk te vinden: rij richting mount Brandon, aan de pub naar rechts “and then follow the signs”. De zoektocht naar het stone fort, de “Cathair na bhFionnúrach” blijkt een hele opgave. We willen net opgeven als we een laatste weggetje inslaan en plots een wegwijzer zien.
En inderdaad, er staat een ringfort die vrij te bezichtigen valt.

Een recent ontdekt ringfort

Na heel lang zoeken eindelijk gevonden.

------------------------------------

De Cathair na bhFionnúrach.

---------------------------------------

Na dit laatste bezoek is het tijd voor het tweede deel: de rit van 70 km naar Killarney, waar we 2 dagen blijven. We hebben alle bezoeken droog kunnen doen, wat weer eens bewijst dat het niet ALTIJD regent in Ierland.
Killarney is een heel drukke, redelijk grote stad, maar de GPS wijst feilloos de weg.
Mevrouw Greta Doyle van de B&B Algret House is een zeer vriendelijke vrouw en we voelen ons onmiddellijk thuis. Voor het avondeten moeten we uiteraard naar het stad en dat is volgens Greta “a 10 minute walk”. Te voet lijkt ons de gemakkelijkste manier want Killarney is zeer toeristisch en parking vinden is een hele opgave. Spijtig genoeg: het regent weer al eens…

Op weg naar Killarney

------------------------------

De B&B Algret House, bij

mevrouw Greta Doyle.

-------------------------------- 

In de stad Killarney

-------------------------------

To be continued…

Maandag 24 augustus 2009

Het traject: 170 km van de Burren naar Dingle.

Oversteek van de rivier de Shannon met de ferry.

--------------------------------------------------

Na het Iers ontbijt bij Margret vertrekken we terug voor een korte rit van rond de 170 km. Het schiereiland Dingle kunnen we bereiken door de rivier Shannon over te steken. Dit betekent een besparing van ongeveer 180 km want anders moeten we omrijden via Limmerick en verliezen we zeker enkele uren tijd.

Bij aankomst in Killimer is de ferry net aan het uitladen en kunnen we na een kwartier vlot de file volgen en inschepen: 18 euro. De oversteek duur ongeveer 20 minuten, waarna we vlot kunnen doorrijden. We passeren het stadje Listowel en rijden doorheen de stad Tralee, waarna we aankomen op het schiereiland Dingle.

Bij aankomst was de ferry net aan het uitladen.

--------------------------------------------------

En met een nieuwe lading terug naar de overkant

--------------------------------------------------

We bezoeken eerst de ruine van Minard Castle, maar veel stelt het niet voor. Toch maken we een kleine wandeling in de omgeving, want uiteindelijk blijkt deze veel mooier dan de een hoop afbrokkelende oude stenen.
We rijden door naar Inch strand, iets wat eigenlijk voor morgen op het programma staat. Dit winderige strand is bekend van de film Ryan’s Daughter uit 1972. Er zijn wat mensen op het strand, zelfs enkele zwemmers, ondanks het koude water.

Minard Castle. Een ruïne van weinig betekenis.

--------------------------------------------------

In de omgeving van Minard Castle

--------------------------------------------------

Inch Strand. Koud en winderig. Hier werd de film

Ryan's Daughter uit 1972 gefilmd.

--------------------------------------------------

Tenslotte komen we in het kleine plaatsje Dingle Town, met recht de hoofdstad van het schiereiland. We maken een wandeling in het stadje, maar moeten schuilen in Murphy’s Pub voor een nieuwe regenvlaag. We eten er maar een kleinigheid, want veel hebben we vandaag nog niet gehad. Naderhand verkennen we het stadje nog wat en kopen in een plaatselijke record shop een cd van Luka Bloom.

Aankomst in het zeer toeristische stadje Dingle Town

--------------------------------------------------

De dolfijn Fungi is al sinds 1984 aanwezig in de haven van

Dingle Town. Er werd zelfs een monument opgericht.

--------------------------------------------------

Murphy's Pub, waar we schuilen voor de zoveelste regenvlaag.

--------------------------------------------------

Aan de bar in de stampvolle pub

--------------------------------------------------

Het lekkers dat we bestellen. Overheerlijke zalm.

--------------------------------------------------

Wat sfeervolle huizen in Dingle Town

--------------------------------------------------

Van hier komt onze cd van Luka Bloom

--------------------------------------------------

We rijden naar The Liston Family B&B, waar we goed en vriendelijk worden ontvangen. Mrs Jill Liston geeft ons onmiddellijk een uitgebreide uitleg over het schiereiland en het stadje Dingle Town. Er is zelfs een nieuwe archeoligische site, waar de recente ontdekking van een ring fort een nieuw licht werpt op het vroege leven van de mensen op Dingle. In de kamer hangen overal briefjes op de muren: je mag dit niet doen, je mag dat niet doen, niets in de wc gooien, enz… Een huis vol met regeltjes.
We kiezen een restaurant langs de haven waar om 9.30pm een zekere Sean wat muziek zal komen spelen. Het zal de meest memorabele, vier uur lange muzikale avond van onze trip worden…
Om ongeveer 9.30 begint Sean aan zijn repertoire, afwisselend instrumentale nummers met twee violisten en luisterliedjes die hij alleen zingt, enkel met de gitaar als begeleiding. Van de eerste noten weet ik al dat we goed zitten; de mensen zingen niet alleen mee, ze spelen ook mee. Een vrouw uit het publiek met een thin whistle en een dwarsfluit improviseert er lustig op los, niet zomaar wat losse noten, maar muzikaal verantwoord en recht uit het hart. Op vraag van Sean “Anyone would like to sing a song too?” tovert een jonge man opeens een gitaar tevoorschijn en zingt “Lost in the Woods”, een eigen compositie. Nog een vrouw verzorgt het ritme met 2 koffielepeltjes, ook iets typisch Iers.
Het prachtige “Song for Ireland” is onvergetelijk.

Instrumentale nummers met 3 personen.

Typisch Ierse folk. Prachtig !

--------------------------------------------------

Sean, alleen met de gitaar. Prachtige luisterliedjes,

waaronder het memorabele "Song for Ireland"

Zie de link onderaan  - gezongen door Mary Black

--------------------------------------------------

Ik drink 4 pints of Guinness en dat is meer dan 2 liter. Het is geleden van mijn studententijd dat ik nog zoveel bier heb gedronken…

“Song for Ireland” by Mary Black

Walking all the day

Near tall towers where falcons build their nests

Silver winged they fly

They know the call of freedom in their breasts

Saw Black Head against the sky

Where twisted rocks they run to the sea

When living on your Western shore

Saw summer sunsets, asked for more

I stood by your Atlantic Sea

And I sang a song for I-re-land

To be continued…