Het traject: 170 km van de Burren naar Dingle.
Oversteek van de rivier de Shannon met de ferry.
--------------------------------------------------
Na het Iers ontbijt bij Margret vertrekken we terug voor een korte rit van rond de 170 km. Het schiereiland Dingle kunnen we bereiken door de rivier Shannon over te steken. Dit betekent een besparing van ongeveer 180 km want anders moeten we omrijden via Limmerick en verliezen we zeker enkele uren tijd.Bij aankomst in Killimer is de ferry net aan het uitladen en kunnen we na een kwartier vlot de file volgen en inschepen: 18 euro. De oversteek duur ongeveer 20 minuten, waarna we vlot kunnen doorrijden. We passeren het stadje Listowel en rijden doorheen de stad Tralee, waarna we aankomen op het schiereiland Dingle.
Bij aankomst was de ferry net aan het uitladen.
--------------------------------------------------
En met een nieuwe lading terug naar de overkant
--------------------------------------------------
We bezoeken eerst de ruine van Minard Castle, maar veel stelt het niet voor. Toch maken we een kleine wandeling in de omgeving, want uiteindelijk blijkt deze veel mooier dan de een hoop afbrokkelende oude stenen.We rijden door naar Inch strand, iets wat eigenlijk voor morgen op het programma staat. Dit winderige strand is bekend van de film Ryan’s Daughter uit 1972. Er zijn wat mensen op het strand, zelfs enkele zwemmers, ondanks het koude water.
Minard Castle. Een ruïne van weinig betekenis.
--------------------------------------------------
In de omgeving van Minard Castle
--------------------------------------------------
Inch Strand. Koud en winderig. Hier werd de film
Ryan's Daughter uit 1972 gefilmd.
--------------------------------------------------
Tenslotte komen we in het kleine plaatsje Dingle Town, met recht de hoofdstad van het schiereiland. We maken een wandeling in het stadje, maar moeten schuilen in Murphy’s Pub voor een nieuwe regenvlaag. We eten er maar een kleinigheid, want veel hebben we vandaag nog niet gehad. Naderhand verkennen we het stadje nog wat en kopen in een plaatselijke record shop een cd van Luka Bloom.
Aankomst in het zeer toeristische stadje Dingle Town
--------------------------------------------------
De dolfijn Fungi is al sinds 1984 aanwezig in de haven van
Dingle Town. Er werd zelfs een monument opgericht.
--------------------------------------------------
Murphy's Pub, waar we schuilen voor de zoveelste regenvlaag.
--------------------------------------------------
Aan de bar in de stampvolle pub
--------------------------------------------------
Het lekkers dat we bestellen. Overheerlijke zalm.
--------------------------------------------------
Wat sfeervolle huizen in Dingle Town
--------------------------------------------------
Van hier komt onze cd van Luka Bloom
--------------------------------------------------
We rijden naar The Liston Family B&B, waar we goed en vriendelijk worden ontvangen. Mrs Jill Liston geeft ons onmiddellijk een uitgebreide uitleg over het schiereiland en het stadje Dingle Town. Er is zelfs een nieuwe archeoligische site, waar de recente ontdekking van een ring fort een nieuw licht werpt op het vroege leven van de mensen op Dingle. In de kamer hangen overal briefjes op de muren: je mag dit niet doen, je mag dat niet doen, niets in de wc gooien, enz… Een huis vol met regeltjes.We kiezen een restaurant langs de haven waar om 9.30pm een zekere Sean wat muziek zal komen spelen. Het zal de meest memorabele, vier uur lange muzikale avond van onze trip worden…
Om ongeveer 9.30 begint Sean aan zijn repertoire, afwisselend instrumentale nummers met twee violisten en luisterliedjes die hij alleen zingt, enkel met de gitaar als begeleiding. Van de eerste noten weet ik al dat we goed zitten; de mensen zingen niet alleen mee, ze spelen ook mee. Een vrouw uit het publiek met een thin whistle en een dwarsfluit improviseert er lustig op los, niet zomaar wat losse noten, maar muzikaal verantwoord en recht uit het hart. Op vraag van Sean “Anyone would like to sing a song too?” tovert een jonge man opeens een gitaar tevoorschijn en zingt “Lost in the Woods”, een eigen compositie. Nog een vrouw verzorgt het ritme met 2 koffielepeltjes, ook iets typisch Iers.
Het prachtige “Song for Ireland” is onvergetelijk.
Instrumentale nummers met 3 personen.
Typisch Ierse folk. Prachtig !
--------------------------------------------------
Sean, alleen met de gitaar. Prachtige luisterliedjes,
waaronder het memorabele "Song for Ireland"
Zie de link onderaan - gezongen door Mary Black
--------------------------------------------------
Ik drink 4 pints of Guinness en dat is meer dan 2 liter. Het is geleden van mijn studententijd dat ik nog zoveel bier heb gedronken…
Walking all the day
Near tall towers where falcons build their nests
Silver winged they fly
They know the call of freedom in their breasts
Saw Black Head against the sky
Where twisted rocks they run to the sea
When living on your Western shore
Saw summer sunsets, asked for more
I stood by your Atlantic Sea
And I sang a song for I-re-land
To be continued…
Geen opmerkingen:
Een reactie posten