zaterdag 15 mei 2010

Vrijdag 28 augustus 2009

Laatste dag Ierland. Als we om 8 uur aan de ontbijttafel verschijnen blijkt weirdo gastheer Patrick Hayes al druk in de weer met de bereiding van onze obligate Irish breakfast.
Vertrek uit Cashel
-------------------------------------------------
We schuiven mee aan tafel en maken een praatje met enkele Amerikanen. Het gesprek gaat vooral over Ierland, Barack Obama en de temperaturen in de staat Minnesota, waar ze vandaan komen. Ze zijn in ieder geval tevreden met hun nieuwe president. Ik vertel daarbij nog dat ik ook “in favor of mr Obama” was en dat Europa schrik begon te krijgen van republikein Bush Jr, “he was setting the world on fire”. Bij Amerikanen moet je wel op je woorden letten als het over hun presidenten gaat, maar ze zijn blijkbaar akkoord gezien hun positieve reactie.
We vertrekken opnieuw voor een bezoek aan de Brownshill Dolmen – zeg maar gerust “Dolmain Chnoc an Bhrúnaigh”
Op deze site vinden we opnieuw een dolmen, een hunnebed, ongeveer 5000 jaar oud en deze heeft de grootste en zwaarste deksteen in Europa: ongeveer 100 ton.
Aangekomen op de vindplaats moeten we nog eerst een stuk door een weide om erbij te geraken, maar in Ierland komt dit wel meer voor. Als we er dan eindelijk aankomen is het toch indrukwekkend zo van dichtbij.

De Brownshill Dolmen in de verte
------------------------------------

Van dichtbij...
---------------------------------

Werkelijk heel erg groot
-----------------------------------------

Het begint opnieuw te motregenen en we besluiten dan maar om te vertrekken.
Altamont Gardens slaan we over wegens tijdsgebrek en we rijden door naar de volgende bestemming: de Wicklow Mountains in het graafschap (county) Wicklow op ongeveer 40 km van Dublin.
De Wicklow Mountains is een gebergte van een relatieve hoogte, een beetje te vergelijken met onze Ardennen. Een mooi heuvelachtig landschap met vele uitzichtpunten. Spijtig dat we voortdurend regen hebben. Een eindje verder stoppen we dan in het kleine plaatsje Glendalough waar we nog een flinke wandeling maken. De naam Glendalough is afgeleid uit het Iers: Gleann Dá Locha: "Dal van de twee meren", en refereert aan de meren in het dal genaamd Lower Lough en Upper Lough.

Schapenhouder op stap in de Wicklow Mountains
------------------------------------------------------
Prachtige landschappen
-----------------------------------------
Interessant is het klooster gesticht door St. Kevin, waarvan de ruïnes behoren tot de oudste christelijke overblijfselen van Europa. Het kloostergebied ligt niet rechtstreeks aan het meer en was oorspronkelijk omgeven door een muur. In 1066 werd een round tower van 33 meter hoog gebouwd op het kloostergebied.
Tijdens de wandeling krijgen we opnieuw twee flinke regenbuien en een heuse storm. We blijven ons verwonderen over het zeer wispelturige klimaat. De storm gaat echter na een kwartier weer liggen en we kunnen relatief droog terugkeren naar de auto.
Naar het klooster van St Kevin
--------------------------------------------
De round tower is duidelijk te zien
---------------------------------------
Het valt op dat de kerkhoven nog altijd worden
gebruikt voor nieuwe graven
-----------------------------------------

Een vergissing tijdens het programmeren van de gps resulteert in een trage rit dwars door de stad Dublin, net tijdens de spits. Maar uiteindelijk geraken we toch nog bij de verhuurmaatschappij om de auto af te leveren, zij het niet zonder moeite.
De shuttlebus zet ons af aan het Days Inn hotel nabij Dublin Airport.
Morgenvroeg vertrekken we naar Brussel.

Het zit erop, 2 weken Ierland met als start- en eindpunt Dublin. Van Noord Ierland tot het zuiden en niets dan lof. Een adembenemend landschap met ruige kusten en heel veel stenen, prachtige muziek en supervriendelijke mensen. En niet vergeten: een ongelooflijk rijk verleden.
Het onstabiele klimaat met heel veel regen is het enige minpunt. Maar ach, de Ieren zeggen het zelf: “You know it's summer in Ireland when the rain gets warmer…”

zondag 4 april 2010

Donderdag 27 augustus 2009

Het dorpje Cashel op de kaart
-----------------------------------------
Vandaag opgestaan met motregen en we besluiten dan maar om onmiddellijk door te rijden naar Cashel, waar het hoofdbezoek van de dag zich bevindt. We nemen afscheid van Greta Doyle en vertrekken naar de Rock of Cashel, of kortweg “the Rock”.

De Ballyvourney Monastic Settlement en de omweg naar de Carrigagulla Stone Circle laten we over. De eerste stelt echt niet veel voor en voor het tweede bezoek: stone circles hebben we ook al genoeg gezien. Onderweg kopen we wat broodjes en beleg in een Tesco supermarkt.
Het is middag als we in Cashel aankomen en we besluiten eerst wat te eten. Het blijft intussen maar motregenen.
De Rock of Cashel
-----------------------------

Het vinden van onze volgende slaapplaats, Rockhouse BB, blijkt veel moeilijker dan gedacht en ik moet noodgedwongen naar een infobalie stappen om inlichtingen. Gelukkig is onze gastheer Patrick Hayes een nogal gekende figuur in Cashel.
Aangekomen in Rockville B&B blijkt Patrick Hayes een nogal weirdo figuur die ons wel vriendelijk ontvangt, maar waarvan je je voortdurend afvraagt: is hij nu aan 't onnozel doen of is hij serieus ? Uiteindelijk blijkt dit een persoon te zijn waarop maar één zin van toepassing is: "You like him or you don't..."

Rockville B&B bij Patrick Hayes
--------------------------------
Na het inchecken besluiten we eerst de“Rock” te bezoeken en – o wonder – de zon is van de partij. Het is er zelfs warm.
De “Rock” is een 60 meter hoge kalksteenhoudende rots, zetel van de koningen van Munster vanaf de vierde eeuw totdat de rots in de twaalfde eeuw aan de kerk werd geschonken. De voornaamste overlevende gebouwen betreffen de Saint Patrick's Cathedral, Cormac's Chapel en een round tower. Uiteraard zijn dit nu ruines.
Tijdens het bezoek buiten krijgen we opnieuw een flinke regenvlaag tesamen met een kleine storm te verwerken. Ierland op zijn best.
Op weg naar de kathedraal
---------------------------------



Uiteraard is de kathedraal omgeven
door een kerkhof
----------------------------------------

Aan de voet van de Rock staan de ruines van Hore Abbey, een abdij die in 1272 door aartsbischop David McCarville werd gesticht. De regen en de storm zijn weer verdwenen en we besluiten om er te voet naartoe te gaan.


Naar de Hore Abbey
---------------------------------

The Rock of Cashel vanuit
de ruines van Hore Abbey
------------------------------
Op aanraden van gastheer Patrick gaan we iets eten in het Restaurant van het Cashel Palace Hotel. Het is ongeveer “half a mile”, wat zoveel is als zo’n 800 meter. Niet echt ver dus en we gaan er dan ook te voet naar toe. In Cashel spreken ze blijkbaar opnieuw van miles in plaats van kilometers.
Een pub en "grocery store" in Cashel
---------------------------

Morgen keren we terug naar Dublin en wordt het onze laatste dag in Ierland.

To be continued...

zondag 14 maart 2010

Woensdag 26 augustus 2009

The Ring Of Kerry

Killarney (Cill Airne in het Iers) is dé stad als uitgangsbasis om de Ring Of Kerry te doen. Vreemd eigenlijk, want met een “ring” kun je gelijk waar inpikken, toch ?
Ready to conquer The Ring Of Kerry
-----------------------------------------------
De Ring of Kerry is een populaire toeristische rondrit in Ierland en wordt meestal per auto of touringcar afgelegd. De rit volgt de kust van het schiereiland Iveragh en ligt, zoals de naam al zegt, in County Kerry. De rit moet “counterclockwise” worden gedaan, daar anders teveel hinder wordt ondervonden tijdens het kruisen van de touringcars. De wegen zijn tenslotte niet overdreven breed.

Niet harder dan 100 km/u aub
-------------------------------------
We vertrekken vroeg – als 9.30u vroeg mag genoemd worden – om de bussen voor te zijn. Het eerste bezoek is Dunloe Castle, maar dat blijkt nu een hotel te zijn, gebouwd op de ruïnes van het kasteel.
We passeren Bog Village (bog = turf) en rijden door naar Glenbeigh. Voor Rossbeigh Strand is het te koud, dus rijden we naar Caherciveen en verder naar Waterville. Daar vinden we langs de baan een standbeeld van Charlie Chaplin, een bekende bezoeker van Waterville. Hij had er zelfs een huis.
Aankomst in Waterville
-------------------------------------
Met Charlie Chaplin op de foto
-------------------------------------------
Een eindje over Waterville, nabij Loher, bezoeken we het Loher Stone Fort.

We houden een kleine stop in een baanrestaurant waar we voor een stevige prijs een soep en een sandwich eten. Langs de Ring zijn de prijzen precies wat aangepast…
Het Derrynane National Park is een natuurgebied waar je als toerist vrij kan rondwandelen. Enkel het bezoek van het oude “Manorhouse” is te betalen, maar we besluiten om een flinke wandeling te maken.
Het Loher Stone Fort
------------------------------------

En de weg ernaartoe. Allemaal goed onderhouden
---------------------------------------

In het Derrynane National Park
--------------------------------

Ogham Stone in het Derrynane National Park
-----------------------------------------
Terug de baan op voor het volgende: het Staigue Fort, opnieuw een stone fort. Na deze twee stenen forten hebben we het wel gezien, want ze lijken toch allemaal op elkaar.

In Sneem houden we halt en drinken een ferme Guinness. Naast de bar is een zeer mooie en bruisende kleine waterval die het geluid in de omgeving volledig beheerst.
We rijden naar Kenmare, waar de relatief onbekende Druids Circle ligt, de grootste steencirkel in de buurt, 17m in diameter en ongeveer 3000 jaar oud. Er staan 15 stenen en er is een centrale steen aanwezig, iets wat je niet overdreven veel tegenkomt. Zeer de moeite van het bezoeken waard.

Het Staigue Fort
-----------------------------------

Bovenop het Staigue Fort. Iedereen schijnt de bordjes
"Do not climb on walls" te negeren en dartelt lustig bovenop
de muren. Soms niet helemaal ongevaarlijk.
-------------------------------------------------- 
De pub in Sneem, waar we een rustperiode inlassen
-----------------------------------------

Naast de pub is een lawaaierige mini-waterval.
-----------------------------------------

The Druids Circle in Kenmare. Deze ligt gewoon aan
de rand van de stad.
De grootste in de streek: 17m in diameter.
De centrale middelste steen ("boulder") is duidelijk zichtbaar.
--------------------------------------- 

De Druids Circle. 3000 jaar oud
----------------------------------


Het volgende is Molls Gap, zeer toeristisch vanwege het spectaculaire uitzicht, waarna we de weg vervolgen tot Ladies View, een schitterend mooi uitzichtpunt waar in 1861 de hofdames van Koningin Victoria deze plek bezochten.

We parkeren de auto en doen een fikse wandeling naar de Torc waterval, waar het water 60 voet naar beneden valt, een goede 18 meter dus.
Alle bezienswaardigheden zijn echter heel povertjes aangeduid en het is dankzij mijn voorbereiding en de GPS dat we alles redelijk vlot vinden.
Het uitzicht vanaf Molls Gap. De baan beneden
is een onderdeel van de route "Ring Of kerry"
------------------------------------

Ladies View in de verte. Tn 1861 bezochten de hofdames
van Koningin Victoria vaak deze plek.
------------------------------------------------
Op weg naar de Torc waterval. Je hoeft enkel de waterloop
te volgen. Het is er groen en vochtig en we hadden redelijk
wat last van muggen.
------------------------------------------

De Torc waterval. Het water valt 18m naar beneden
--------------------------------------------

Op de terugweg naar Killarney.
Vaak zie je daar het St. Patricks Cross, welke bijna
een symbool is voor Ierland.
---------------------------------------------------
Het is al laat als we terug in Killarney aankomen, en we besluiten maar om onmiddellijk een restaurant te gaan zoeken. Er is voetbal op tv en de ober wil ons onmiddellijk nabij het grote scherm plaatsen. Ik opteer echter voor “as far away as possibly can”, waarna hij mij zeer vreemd aankijkt: “you don’t like football ???”.

Killarney by night. Sommige winkels zijn laat open.
---------------------------------------------
Het orkestje dat om 9.30u begint speelt vooral populaire deuntjes en na 2 liedjes hou ik het voor bekeken: niet onze “cup of tea”.

We gaan terug naar de bar waar we gisteren een goed groepje hebben gezien, en het blijkt dat daar opnieuw traditionele muziek wordt gemaakt. We blijven om te luisteren en ook om nog een laatste Guinness te nuttigen. Weinig regen gehad vandaag.

To be continued...

dinsdag 26 januari 2010

Dinsdag 25 augustus 2009


The Ring of Dingle.
48 km boeiende geschiedenis
----------------------------------
Vandaag rijden we de relatief korte “Ring of Dingle” af, grosso modo 48 km en heel veel bezienswaardigheden. Nadien gaat de rit dan naar Killarney zo’n 70 km verderop.

Het eerste bezoek op de Ring is Colaiste Ide/Burnham House, waar een aantal ogham stones staan. Deze stenen hebben inscripties welke wijzen op het gebruik van schrift in het vroege Ierland.
Meer op deze website.
Het volgende is Rahinnane Castle, bewoond door de Knight of Kerry tot ten tijde van Cromwell. Het kasteel nu is een vervallen ruïne.
Dunbeg fort is een ring-fort zoals er zoveel te vinden zijn in Ierland.

Ogham stones op de oprit van Colaiste Ide.
De inscripties wijzen op geschreven tekst. 
-----------------------------------------------


De ruïne van Rahinnane Castle
--------------------------------------

Een pub, volledig in gestapelde stenen.
Het regent niet binnen.
----------------------------------------


Op weg naar het ringfort van Dunbeg.
------------------------------------------


Dunbeg ringfort
------------------------------


Nog een gedeelte van het ringfort
----------------------------------



Aan de overkant van de straat staan een aantal “beehive huts”, hutten in steen in de vorm van een “beehive”, een bijenkorf. Zeer vreemd.

Volgende stops zijn “The Riasc Monastic Settlement”, een nederzetting met “beehive huts” en de “Gallarus Oratory”, een kerk volledig in steen, óók het dak.


Stenen hutten in de vorm van een bijenkorf.
De stenen zij zó gestapeld dat het niet binnen regent
--------------------------------


Hier is er ene, een "beehive hut"
-----------------------------------------


De nauwe weggetjes op de ring van Dingle.
Soms een probleem om te kruisen.
--------------------------------------


De ruige kust van Ierland is ook in
Dingle sterk aanwezig.
---------------------------------




Met de kustlijn van Dingle op de achtergrond
-------------------------------------


The Riasc Monastic Settlement
-------------------------------------


Een zg. "standing stone".
Meestal hebben die ook inscripties
---------------------------------------


De Gallarus Oratory, een kerk volledig in steen.
7e of 8e eeuw, dus niet zo oud als de rest.
-----------------------------------------------

Mevrouw Liston van de B&B had ons gisteren een tip gegeven over een nieuw ontdekt ringfort die te vinden zou zijn “on the slopes of mount Brandon”. Niet moeilijk te vinden: rij richting mount Brandon, aan de pub naar rechts “and then follow the signs”. De zoektocht naar het stone fort, de “Cathair na bhFionnúrach” blijkt een hele opgave. We willen net opgeven als we een laatste weggetje inslaan en plots een wegwijzer zien.
En inderdaad, er staat een ringfort die vrij te bezichtigen valt.


Een recent ontdekt ringfort
Na heel lang zoeken eindelijk gevonden.
------------------------------------


De Cathair na bhFionnúrach.
---------------------------------------





Na dit laatste bezoek is het tijd voor het tweede deel: de rit van 70 km naar Killarney, waar we 2 dagen blijven. We hebben alle bezoeken droog kunnen doen, wat weer eens bewijst dat het niet ALTIJD regent in Ierland.
Killarney is een heel drukke, redelijk grote stad, maar de GPS wijst feilloos de weg.
Mevrouw Greta Doyle van de B&B Algret House is een zeer vriendelijke vrouw en we voelen ons onmiddellijk thuis. Voor het avondeten moeten we uiteraard naar het stad en dat is volgens Greta “a 10 minute walk”. Te voet lijkt ons de gemakkelijkste manier want Killarney is zeer toeristisch en parking vinden is een hele opgave. Spijtig genoeg: het regent weer al eens…


Op weg naar Killarney
------------------------------


De B&B Algret House, bij
mevrouw Greta Doyle.
-------------------------------- 


In de stad Killarney
-------------------------------

To be continued…