zaterdag 21 november 2009

Dinsdag 18 augustus 2009

Een typische Irish Breakfast bij mevrouw Lyn Grills van de B&B Mourneview. Goed en stevig met eieren, spek en bonen, blackpudding (bloedworst), warme tomaat, toast, fruitsap, alles erop en eraan.

Spijtig genoeg is het weer omgeslagen en regent het. Ierland op zijn best...


Irish Breakfast met alles erop en eraan.
------------------------------------------


Mourneview in Carlingford, onze eerste B&B buiten Dublin
-------------------------------------------------------
De rit vandaag gaat naar Noord Ierland, meer bepaald Ballycastle waar we 2 dagen blijven. Onderweg doen we enkele interessante stops.
Om 09.30u vertrekken we en reeds 15 km verder rijden we Noord Ierland binnen, en dat is uiteraard Engels grondgebied. Opeens is alles er heel anders: kilometer wordt mile, meter wordt yard en euro wordt Engelse Pond Sterling. Belachelijk gewoon… Ook de sfeer is er niet meer. De mensen minder vriendelijk, afstandelijker… De echte Ierse opgewektheid is weg, althans dat is mijn ervaring.
Net voor de stad Newry zoeken we onze eerste archeologische site, de Court Tomb van Clontygora – ook gekend als de King’s Ring. We zoeken, maar vinden enkel een wegwijzer ernaartoe. Het weggetje waar we doorrijden is vreselijk smal, de zijkanten van de auto raken voortdurend de begroeiing langs beide zijden en op die manier rijden we zo’n 10 mile verder. Kruisen is hier onmogelijk en we hopen dan ook dat er geen tegenliggend verkeer is. De Court Tomb van Clontygora blijkt echter onvindbaar; we keren dan ook maar terug want we verliezen teveel tijd.

De volgende vinden we wel, zij het ook via een omweg: de Ballymacdermot Court Tomb. Deze prachtige site bevindt zich op de zuidelijke helling van de Ballymacdermot Mountain en heeft drie grafkelders. Deze zijn alle drie via dezelfde ingang bereikbaar. Wordt gedateerd op ongeveer 5500 jaar geleden. De site zelfs is mooi onderhouden en is zeker een bezoek waard. Aleen spijtig dat het voortdurend motregent.

de Ballymacdermot Court Tomb
--------------------------------------


Nogmaals de Ballymacdermot Court Tomb
---------------------------------------

We rijden door op de A1 en stoppen bij een supermarket waar we een broodje kopen als middagmaal. Het betalen is wat stroef maar na enig aandringen aanvaarden ze Euro’s “but the change will be in Sterling”.

We komen enige tijd later aan bij onze volgende stop: Lough Neagh, het grootste meer van Ierland. 392 vierkante kilometer en dat is heel erg groot. Deze lough ligt op een 30 km van Belfast en is vooral bekend voor de uitstekende paling die hier wordt gevangen. We blijven er een uurtje en doen een wandeling, waarbij we de vele vogels gadeslaan, vooral de vele sierlijke zwanen. Hier is ook een klein haventje voor plezierboten.

Op de A1 richting Belfast
----------------------------------


Lough Neagh, het grootste meer van Ierland
------------------------------------






Redelijk veel vogels en enorme zwanen
--------------------------------------

We rijden weer verder voor ons hoofdbezoek: het Glenariff Forest Park.
De negen glens van Antrim vormen één van de fraaiste streken van Ierland. En het Forest Park van Glenariff is zeker de mooiste, een echt hoogtepunt. Er zijn veel wandelwegen – trails – van ettelijke kilometers die je al dan niet met een gids kunt doen. Wij kiezen voor de Waterfall Trail, langs de berghelling naar beneden via houten wandelpaden. Op de achtergrond het geweld van de verschillende watervallen. Gelukkig is het gestopt met regenen en alhoewel alles spekglad is kunnen we goed doorstappen.

De bossen van deze glen zijn prachtig, de wandelpaden goed onderhouden. Panoramish landschap temidden de natuur, hoge bomen, rust. In de verte zien we zelfs wat blauw door het wolkendek.


Aan het begin van de Waterfall Trail
in Glenariff Forest Park
-----------------------------------------

Glenariff Forest Park
-------------------------


De houten weg langs de trail
---------------------------------------



Viviane een heel stuk verder
------------------------------------

We rijden door naar onze volgende slaapplaats, maar eerst komen we nog iets interessants tegen: de Bonamargy Friary, een franciscanen¬klooster dat omstreeks 1500 gesticht werd door Rory MacQuillan. Alleen spijtig dat er vlak tegenaan een enorm golfterrein ligt; de mystieke sfeer is er niet meer. Maar we bezoeken de ruines van dit interessante klooster en zien zelfs dat het stokoude kerkhof nog steeds wordt gebruikt, getuige de vele recente graven.



The Bonamargy Friary.
De ruines van een franciscanen klooster
---------------------------------------------



Zeer oude grafstenen
--------------------------------------

Ongeveer 1 mile verder ligt het kleine stadje Ballycastle waar we de B&B Ardaghmore vinden. Een zéér mooie locatie, vlak aan zee met in de verte Fair Head en de kust van Schotland, beter bekend als de Mull of Kintyre – zie het liedje van Paul McCartney.

Mevrouw Genevieve McLernon - zeg maar Gen - is uitermate vriendelijk, spontaan en joviaal. Ze toont ons onze kamer voor de volgende 2 nachten: vooraan met zicht op zee, de haven van Ballycastle en de ruige Ierse kust.


Langs de kustlijn in N. Ierland
---------------------------------------

Zeer smalle straatjes, anderhalve auto breed
--------------------------------------------

Het mooie Ierse landschap
--------------------------------------------

 We eten in het restaurant Quay 26 vlak aan de haven. Het eten is er echter maar matig, wat een verschil met de Ierse keuken. De opdienster is slordig en onvriendelijk en alhoewel het restaurant praktisch leeg is moeten we toch ettelijke minuten wachten alvorens de kaart te krijgen. Daarna weer lang wachten op onze karaf wijn, waarbij ze opeens verschijnen met een bord vis. De puree (= machy - en dat is mached potatoes) moet worden biigevraagd (én –betaald). Een cullinair hoogstandje kun je het echt niet noemen.

De rekening is uiteraard weer in Sterling (ze spreken niet van Pond), dus betalen maar met Visa. Morgen zijn er wat bezoeken gepland, dus dat wordt een probleem met het geld. Aan het ontbijt eens vragen aan Gen, zij zal wel raad weten.

We besluiten om te gaan slapen, het is een lange hoogstinteressante dag geweest en we zijn moe.

To be continued...

Geen opmerkingen:

Een reactie posten