Samen met de receptioniste wachten op de taxi...
-----------------------------------------------------------
Aangekomen op de luchthaven is het even zoeken, en na de nodige papieren kunnen we onze nieuwe aanwinst bewonderen: een hemelsblauwe, lelijke, (te) kleine Fiat Panda. Maar ze hadden wel gezegd: "in Ireland you need a small car".
Gelukkig hebben we de op één na kleinste wagen gekozen, want blijkbaar bestaan er die nóg kleiner zijn… 1 koffer kan achteraan, de tweede koffer en de rest moet noodgedwongen op de achterbank. But hey ! We have wheels man !
Onze Fiat. De slechtste auto die we ooit hebben gehad...
------------------------------------------------------------
De GPS lijkt ook Ierland te herkennen en ik stel de eerste coördinaten in: naar Malahide Castle, en de parking ligt precies op 53.443342 noorderbreedte, -6.163528 westerlengte. Een eerste kleine etappe van ongeveer 9 km.
Ik heb ondervonden dat het in Ierland beter is om met lengte- en breedtegraden te werken. Te verkiezen boven "straat en huisnummer" want veelal is er geen straatnaam, laat staan een huisnummer en ze werken nogal eens met "parish" en "townland" als adres. Voor ons wel redelijk vreemd allemaal...
De eerste etappe van vandaag:
een 9-tal km naar Malahide Castle
------------------------------------------------------------
Het links rijden is in het begin heel vreemd; het is bovendien een drukke baan zo vlak bij de luchthaven en een kilometer verder komen we aan onze eerste rotonde… waar we uiteraard ook in omgekeerde richting moeten op- en afrijden. Maar het lukt, alhoewel je echt niet weet waar eerst kijken, heel erg verwarrend allemaal. Maar als we de M1 (motorway) kruisen weet ik dat we goed zitten.
Malahide Castle ligt dichtbij de kust net buiten het dorpje Malahide. Het kasteel bezit 250 ha. eigen grond en was jarenlang een fort en tevens een huis. De Talbot family leefde in dit kasteel van 1185 tot 1973.
Malahide Castle
------------------------------------------------------------
Het huis is schitterend ingericht met meubels uit verschillende periodes. Tevens hangen er vele kostbare schilderijen. De geschiedenis van de Talbot family is vereeuwigd in de vorm van portretten welke in de grote hal hangen. We bezoeken een gedeelte binnenin en kunnen in de bar een koffie drinken. Vervolgens maken we een kleine wandeling op het grondgebied rondom.
Terug de auto in voor de volgende rit: de historische site van Newgrange 52 km verder. Het links rijden gaat redelijk, enkel de rotondes zijn heel vervelend. Ook bij het inslaan moeten we extra aandachtig zijn. Maar we hebben een afspraak: de copiloot zegt altijd “de korte bocht” (links inslaan) of “de grote bocht” (rechts inslaan), soms tot vervelens toe.
Op weg naar Newgrange
------------------------------------------------------------
Het is heel druk in het visitors centre van Newgrange, en de bezoeken blijken uitverkocht.
“I’m sorry, but we have another visit at Knowth at 4.15 pm.”
Knowth is evenals Newgrange een passage tomb maar veel minder toeristisch. Later zou ik lezen dat de archeologische site van Knowth veel interessanter is.
Een passage tomb bestaat uit een grafkamer en een gang die opent aan de rand van een aarden of stenen heuvel.
We bezoeken eerst het visitors centre – we moeten toch wachten – en kunnen in de verte de grafheuvel van Newgrange zien. Spijtig…
In de verte de archeologische site van Newgrange
------------------------------------------------------------
Met een busje worden we naar de site van Knowth gevoerd, waar een vriendelijk meisje – bijna zeker een jobstudente – ons staat op te wachten. Zij gidst ons met een duidelijke en leerzame uitleg doorheen de site, we gaan de grafkelder (gang) binnen, kunnen de stenen met wonderlijke inscripties bestuderen. Tot op heden zijn ze het er nog niet over eens wat die inscripties precies betekenen. Deze grafheuvel is in tegenstelling tot die van Newgrange wel in zijn geheel opgraven. Hierdoor is bekend dat er twee gangen in liggen. De grafheuvel van Knowth wordt omringd door achttien satelliet tombs en de lijkt op die van Newgrange, 85 meter in diameter en wordt omringd door een stenen cirkelrand. In tegenstelling tot die van Newgrange is deze heuvel opgebouwd uit verschillende lagen van aarde en steen. De leeftijd wordt op 5000 jaar geschat.
http://en.wikipedia.org/wiki/Knowth
Ik vraag de gids naar de Hill of Tara. Tara was en is nog steeds een belangrijke (rituele) plek voor wicca en druiden en spiritueel ingestelde mensen. Het mythologische volk van de Tuatha Dé Danann zou zijn koningen op de heuvel gekroond hebben. In de omgeving zijn veel vondsten gedaan van religieuze en ceremoniële betekenis.
Ze wijst me de plaats aan, en inderdaad, heel in de verte zie ik een kleine heuvel. Helaas kunnen we er niet naartoe, er zijn nog altijd opgravingen aan de gang.
De jonge gids op de site van Knowth
-----------------------------------------------------
Sfeerbeeld van de archeologische site
---------------------------------------
Op de top van de heuvel, zoeken naar de Hill of Tara
------------------------------------------------------------
Een ingang van zo'n graf
------------------------------------------------------------
Vreemde inscripties op de stenen. Tot op heden is men nog
altijd aan het gissen over de betekenis ervan.
De maan, de zon en de sterren waren zeker van
belang 5000 jaar geleden.
------------------------------------------------------------
Viviane tussen de grafheuvels
------------------------------------------------------------
Uiteindelijk verliezen we veel tijd tijdens dit bezoek en moeten we noodgedwongen onze stop in Clogherhead overslaan en rechtstreeks doorrijden naar Carlingford, een 75 km verder. We passeren de industriestad Dundalk (geboorte- en woonplaats van The Corrs) en rijden door tot we omstreeks 19.00u in onze B&B Mourneview net buiten de stad Carlingford aankomen.
Carlington, een middeleeuws stadje
------------------------------------------------------------
De eerste B&B op onze rondreis is zeer proper, heeft een vriendelijke ontvangst en is prachtig gelegen. Een shot in de roos, want tijdens de voorbereidingen is het altijd wat gissen. Maar onze eerste B&B is okee.We rijden tenslotte door naar Carlingford, welke ronduit schitterend is. Een middeleeuws stadje met een prachtige ruïne in het midden. We eten in Magee’s Bistro, een visrestaurant in het historische centrum. Alhoewel niet goedkoop, is het er toch zeer lekker. We maken naderhand nog een wandeling en drinken een Guinness in de oudste pub van Carlingford. De GPS wijst ons tenslotte de weg terug naar B&B Mourneview.
Sfeerbeelden vanuit Carlington.
Echt een gezellig klein stadje.
------------------------------------------------------------
Het eten in Ierland is zeer goed en verzorgd.
Hier onze eerste maaltijd buiten Dublin, in
Magee's Bistro met alles erop en eraan...
------------------------------------------------------------
To be continued…
Geen opmerkingen:
Een reactie posten