Een beukende stormwind en regen deze nacht. Ik vrees al dat we het volgende bezoek niet zullen kunnen doen.
Om 08.00u lijkt de wind toch te gaan liggen en regent het niet meer. We krijgen ons Iers ontbijt en spreken met Gen over het geldprobleem. Volgens haar is het beter om wat geld uit de muur te halen, anders blijven we problemen hebben. 
Genevieve McLernon, zeg maar "Gen"
De gastvrouw van de BB Ardaghmore
------------------------------------------
Met Engelse Ponden. Hier spreken ze
van "Sterling". Ze accepteren geen Euro's
--------------------------------------
Ons eerste bezoek is de Carrick-A-Rede rope bridge.Deze touw- of hangbrug is 20 meter lang en verbindt op een hoogte van 30 meter het vasteland met het piepkleine eilandje Carrick Island. Alhoewel oorspronkelijk aangelegd door zalmvissers, is het tegenwoordig een toeristenattractie geworden met meer dan 100.000 bezoekers per jaar. Indien de weersomstandigheden het niet toelaten (wind) wordt de brug gesloten voor het publiek, vandaar mijn vrees deze nacht.
We zijn 20 minuten te vroeg, het bezoek blijkt pas om 10.00u te beginnen. Aan de kassa zien we duidelijk een paneel met de tekst “we don’t accept euro’s”. Hoe een groot land klein kan zijn…
De Carrick-A-Rede touwbrug. Een "must do"
in Noord-Ierland.
----------------------------------------
Eens voorbij de kassa is het nog een heel eind te voet naar de brug, maar het weer is goed en we hebben er zin in. Na een tijdje komt de brug in zicht, en is er reeds een kleine file mensen. De brug wordt maximaal met 8 personen belast, zodat er iemand alles in de gaten moet houden. “It’s a bit wobbly in the middle” hoor ik iemand zeggen. Het wiebelt inderdaad een beetje en de truuk bestaat erin om gewoon door te stappen, wat ik dan ook doe. Het is zeker niet gevaarlijk.http://nl.wikipedia.org/wiki/Touwbrug_van_Carrick-a-Rede
Gewoon doorstappen en geen acht slaan
op het wiebelen.
------------------------------------------------
Eens aan de andere kant van de touwbrug, op Carrick Island, heb je een prachtig zicht op de ruwe Noord-Ierse kust.
Zicht op de Ierse kust vanaf Carrick Island
-------------------------------------------
Te voet terug. Rechts is het "Rathlin Island", links in
de verte de kustlijn van Schotland, beter bekend als
de "Mull of Kintire"
---------------------------------------
We keren het hele eind terug naar de auto en rijden naar ons volgend bezoek: The Giant’s Causeway.
Dit is een zeer vreemd landschap, bestaande uit zeshoekige basaltrotsen die uit zee oprijzen. Het is een topper als toeristische attractie en er is dan ook redelijk veel volk; er is zelfs een file aan de parking. “Six Sterling” zegt de parkeerwachter, dat is zo’n 7 euro, wat wij toch redelijk veel geld vinden om te parkeren. Maar het blijkt dat het ingangsticket inbegrepen is.
De weg naar de Giant's Causeway. Toch een kwartier stappen.
-------------------------------------------
Vanaf het visitor centre moet je een kwartiertje stappen om er te geraken. Er rijdt ook een bus op en neer, maar we besluiten om te voet te gaan. Er is redelijk wat volk aan het snuisteren op de Causeway. Die zeshoekige stenen doen heel onnatuurlijk aan, vandaar waarschijnlijk de hoge interesse en het massale bezoek.
Op weg naar de Giant's Causeway
----------------------------------------
de vreemde rotsformatie van de Giant's Causeway
---------------------------------------------
Het weer staat op het punt te veranderen en er hangt regen in de lucht. We rijden door naar Bushmill en kopen wat te eten in een Spar-supermarkt. Als we buitenkomen vallen de eerste druppels al...
Na het eten gaan we naar de Bushmills Distillery, genoemd naar de stad waar het wordt gedistilleerd. Er staan twee molens op de oevers van de River Bush die langs de distilleerderij stroomt. Bushmills Whiskey wordt hier nog steeds gedistilleerd, en is 's werelds oudste whiskeydistilleerderij met een licentie.
De "Bushmills Distillery" in Bushmill.
--------------------------------------------
Het volgend bezoek met gids is om 2.30u pm, dus dat is even wachten. Maar er wordt wat info gegeven via video en we kunnen in de winkel wat snuisteren.Om 2.30u pm stipt komt de gids de volgende groep halen, en krijgen we een uitgebreid bezoek van de distilleerderij, beginnend met het mouten van graan tot de derde distillering. Ieder facet van het proces wordt uitgebreid en duidelijk uitgelegd. En dat allemaal met een práchtig Iers accent. Spijtig mogen we binnen geen foto's nemen.
In de bar kun je nog een glaasje whiskey proeven, dit zit begrepen in het ingangsticket.
http://www.bushmills.com/
De bar in de Bushmills Distillery.
Daar kunnen we whiskey proeven.
----------------------------------------
Intussen krijgt de regen er flink zin in. We doen evenwel nog een bezoek: de White Rocks nabij de stad Portrush. Deze witte, zachte sedimentaire rotsen zijn vol gaten en was vroeger een geliefkoosde plek van smokkelaars die er hun smokkelwaar in verstopten. Op het strand is net een fotograaf bezig met foto’s te nemen van een jong koppel in trouwkledij. Gelukkig voor hen houdt de regen net een pauze.
Het strand van White Rocks bij Portrush
-----------------------------------------------
Een fotosessie voor jonge trouwers op het strand
---------------------------------------------------
Het strand van White Rocks
------------------------------------------
http://en.wikipedia.org/wiki/Dunluce_Castle
Tijdens een storm stortte een deel van het kasteel in en verdween in zee, tesamen met het personeel. Sindsdien is het kasteel verlaten en is nu een ruïne. Het is dagelijks te bezoeken.
Naar Dunluce Castle
------------------------------
Tussen de ruïnes van Dunluce Castle. Hier zijn we ergens
op de plek waar een deel van het kasteel in zee verdween.
------------------------------------------------------
De Noord-Ierse kustlijn vanaf Dunluce Castle
--------------------------------------------
De pauze voor de regen is voorbij en we houden het op een mini-bezoek; we keren dan ook terug naar Gen om wat te rusten op de kamer, wassen, verkleden.We eten ’s avonds in The Central Winebar in het centrum van Ballycastle. Het eten klinkt goed – roasted duck with orange sauce – en is er niet slecht, maar dan ook weer niet hoogstaand. Ach ja, we vergeten altijd dat we nu eigenlijk in Engeland zijn...
http://www.centralwinebar.com/
Morgen een rit naar Donegal.
To be continued…
Geen opmerkingen:
Een reactie posten